قیاره
لغت نامه دهخدا
قیارة. [ ق َی ْ یارَ ] ( اِخ ) منزلی است در دو منزلی واسط در راه حاجیان و در آن چاه آبی است از بنی عجل و از این منزل با خاوید روند. ( از معجم البلدان ). رجوع به قیار شود.
قیارة. [ ق َی ْ یا رَ ] ( اِخ ) عین القیارة. چشمه ای است دارای آب گرم و معدنی در موصل که مردم برای معالجه در آن روند. ( از معجم البلدان ).
دانشنامه عمومی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید