قوی گُنگ ( Cygnus olor ) یک گونه از قو، عضوی از غازها و مرغابیان و بومی اروپا، آسیا و شمال دور آفریقا است. همچنین با انتقال انسان ها در آمریکای شمالی، استرالزی و جنوب آفریقا نیز یافت می شود. گذاشتن نام «گنگ» بر روی آن به خاطر کم صدا بودن در مقایسه با دیگر گونه های قو است طول آن ۱۲۵ تا ۱۷۰ سانتی متر است. همچنین نوک آن حاشیه ای مشکی رنگ دارد.
... [مشاهده متن کامل]
قوی گنگ پرنده ملی غیررسمی کشور دانمارک است و در سال ۱۹۲۶ در این کشور جانوری حفاظت شده نامیده شد.
طول بدن قوهای گنگ بالغ میان ۱۴۰ تا ۱۶۰ سانتی متر است. البته در موارد انگشت شمار این طول میان ۱۲۵ تا ۱۷۰ سانتی متر نیز می رسد. این پرندگان می توانند بال های خود را به اندازه ۲ تا ۲٫۴ متر باز کنند. نرها بزرگتر از ماده ها هستند و زائده روی بینی شان نیز بزرگتر است. در کل قوهای گنگ دومین پرندگان آبزی از لحاظ بزرگی جثه ( پس از قوی ترومپت زن ) هستند، اگرچه قوهای گنگ نر می توانند وزنی برابر یا گاه بیشتر از وزن ترومپت زن ها داشته باشند.
قوی گنگ از جمله سنگین وزن ترین پرندگان در جهان است. نرها می توانند وزنی میان ۱۱ تا ۱۲ کیلوگرم داشته باشند و ماده های اندک کوچکتر وزنی برابر ۸٫۵–۹ کیلوگرم دارند. منقار پرندهٔ نر اندکی بزرگ تر از منقار پرندهٔ ماده است و هر دو زایده ای سیاه رنگ و گوشتی در جلوی چشم ها و بالای نوک دارند. جوجه ها به رنگ قهوه ای نقره ای هستند با زیر بدن سفید و نوک سیاه. قوهای جوان دارای رنگ خاکستری - قهوه ای محو هستند که در پایان سال یکم زندگی به سفیدی خواهد گرایید. نوک آن ها با گذشت زمان صورتی تر می شود تا آنکه به سیاهی گراید.
قوی گنگ به صورت طبیعی در مناطق معتدل که از اروپا و آسیای غربی آغاز می شوند و در شرق به سرزمین پریمورسکی در روسیه می رسند، زندگی می کنند.
تعداد کل قوهای گنگ بومی در جهان ۵۰۰٬۰۰۰ عدد در پایان فصل زایش ( بالغ ها به همراه جوجه ها ) است؛ از این میان ۳۵۰٬۰۰۰ تا در سرزمین های شوروی پیشین زندگی می کنند. آن ها همچنین به مناطقی دیگر از جهان که بومی اش نبوده اند، معرفی شده اند. تعداد این پرندگان در ژاپن نزدیک ۲۰۰ عدد، کمتر از ۲۰۰ تا در زلاندنو، و به صورت تقریبی ۱۲۰ تا در آفریقای جنوبی است.
... [مشاهده متن کامل]
قوی گنگ پرنده ملی غیررسمی کشور دانمارک است و در سال ۱۹۲۶ در این کشور جانوری حفاظت شده نامیده شد.
طول بدن قوهای گنگ بالغ میان ۱۴۰ تا ۱۶۰ سانتی متر است. البته در موارد انگشت شمار این طول میان ۱۲۵ تا ۱۷۰ سانتی متر نیز می رسد. این پرندگان می توانند بال های خود را به اندازه ۲ تا ۲٫۴ متر باز کنند. نرها بزرگتر از ماده ها هستند و زائده روی بینی شان نیز بزرگتر است. در کل قوهای گنگ دومین پرندگان آبزی از لحاظ بزرگی جثه ( پس از قوی ترومپت زن ) هستند، اگرچه قوهای گنگ نر می توانند وزنی برابر یا گاه بیشتر از وزن ترومپت زن ها داشته باشند.
قوی گنگ از جمله سنگین وزن ترین پرندگان در جهان است. نرها می توانند وزنی میان ۱۱ تا ۱۲ کیلوگرم داشته باشند و ماده های اندک کوچکتر وزنی برابر ۸٫۵–۹ کیلوگرم دارند. منقار پرندهٔ نر اندکی بزرگ تر از منقار پرندهٔ ماده است و هر دو زایده ای سیاه رنگ و گوشتی در جلوی چشم ها و بالای نوک دارند. جوجه ها به رنگ قهوه ای نقره ای هستند با زیر بدن سفید و نوک سیاه. قوهای جوان دارای رنگ خاکستری - قهوه ای محو هستند که در پایان سال یکم زندگی به سفیدی خواهد گرایید. نوک آن ها با گذشت زمان صورتی تر می شود تا آنکه به سیاهی گراید.
قوی گنگ به صورت طبیعی در مناطق معتدل که از اروپا و آسیای غربی آغاز می شوند و در شرق به سرزمین پریمورسکی در روسیه می رسند، زندگی می کنند.
تعداد کل قوهای گنگ بومی در جهان ۵۰۰٬۰۰۰ عدد در پایان فصل زایش ( بالغ ها به همراه جوجه ها ) است؛ از این میان ۳۵۰٬۰۰۰ تا در سرزمین های شوروی پیشین زندگی می کنند. آن ها همچنین به مناطقی دیگر از جهان که بومی اش نبوده اند، معرفی شده اند. تعداد این پرندگان در ژاپن نزدیک ۲۰۰ عدد، کمتر از ۲۰۰ تا در زلاندنو، و به صورت تقریبی ۱۲۰ تا در آفریقای جنوبی است.
