قوه شهویه

قوه شهویه در حدّ تعادل عفّت نامیده می سود
و اگر در حدّ افراط باشد؛ شِرَّه یا فجور است، که غرق شدن در لذات جسمانی است، به حدی که نه شرع ونه عقل تجویز مینماید، و اگر در حدّ تفریط باشد خمود است و آن میراندن و سرکوب کردن قوه شهوی است، حتی در مقداری که حفظ بدن و بقاء نسل به آن محتاج است