قومشه ای

لغت نامه دهخدا

قومشه ای. [ ش َ ] ( اِخ ) محمدرضا. از اهالی قومشه اصفهان از اکابر حکماء و مدرسین قرن چهاردهم هجری است. وی نخست در اصفهان بتدریس کتب عرفانی اشتغال داشت و سرانجام بتهران آمد و در مدرسه صدر مشغول تدریس حکمت و عرفان گردید. تألیفاتی دارد. او راست : 1 - حاشیه اسفار ملاصدرا. 2 - حاشیه تمهید القواعد. 3- حاشیه شرح قیصری بر فصوص الحکم. 4 - الخلافة الکبری. 5 - رساله ای در وحدت وجود. 6 - موضوع العلم. وی گاهی شعر نیز میگفت و به صهبا تخلص میکرد. او راست :
ساغر ز خون ماست به اندازه نوش کن
این جام باده نیست که لبریز میکنی.
وی بسال 1306 هَ. ق. در تهران درگذشت و در ابن بابویه نزدیک قبر حاج آخوند محلاتی دفن شد. ( الذریعة ) ( ریحانة الادب ج 3 ص 325 ).

فرهنگ فارسی

محمد رضا از اهالی قومشه اصفهان از اکابر حکمائ و مدرسین قرن چهاردهم هجری است .

پیشنهاد کاربران

بپرس