قوط
لغت نامه دهخدا
قوط. ( اِخ )دهی است به بلخ. ( منتهی الارب ) ( از معجم البلدان ).
قوط. [ ق ُ] ( اِخ ) قومی از مردم اندلس. هرشیوش گوید: این قوم از فرزندان ماغوغ بن یافث بن نوح هستند و گویند از نسل قوطبن حام بن نوح میباشند. ( صبح الاعشی ج 1 ص 369 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید