قورم یا غرم در شاهنامه به گوشت بز ریز شده که با نان سرو می شده است گفته می شود.
در گویش خراسانی قَوَرم یا قورم کردن به روش پخت گوشت بز گفته می شود که ابتدا گوشت ریز شده و پخته می شود و در گذشته عشایر دامدار خراسان چندین هزار سالاز قورم کردن برای نگهداری گوشت استفاده می کرده اند
در گویش خراسانی قَوَرم یا قورم کردن به روش پخت گوشت بز گفته می شود که ابتدا گوشت ریز شده و پخته می شود و در گذشته عشایر دامدار خراسان چندین هزار سالاز قورم کردن برای نگهداری گوشت استفاده می کرده اند
قورم یعنی بز کوهی. مراجعه شود به شاهنامه
خورد شده