قوربیگی. [ ب َ] ( ترکی ، حامص مرکب ، اِ مرکب ) مرکب از کلمه قور بمعنی اسلحه و بیگی. رئیس قورخانه. ( ناظم الاطباء ). داروغه سلاح خانه. ( آنندراج ) : خواجه معین الدین مشهور به شاه غازی... در سر کار شاه عالم سلطان محمد معظم بخدمت قوربیگی که اولین پایه علو درجات صوریست سربلندی دارد. ( مرآة الخیال ). رجوع به قور شود.
