قور

به مکانهای آبگیر و محل تجمعات و قَریه ها و شهرهایی که در یک دشت دارای گودی ایجاد می شوند تحت عنوان قوریان، قورین، قوریق، قوریه، قوری آباد، قوریجان، قوری چشمه، قوری چاو، قوری گل، قوریون، قوریلتای، قورخانه، قورت دادن، قورمه، قورباغه، قورا، قورستان، قبرستان، قرن، قرنیه و. . . گفته می شود.
حتی کلمه قورباغه نیز منشعب از همین مفهوم می باشد. تحت عنوان موجودی که در آبگیر باغ زندگی می کند.
اصطلاح قُوْر نمودن در مسائل نیز یعنی به صورت عمیق به یک مسئله ای پرداختن.
اصطلاح قُرُق نیز به فضای داخل قور گفته می شود. قُرُق؛ مَقَر، قرارگاه، محل آرام و قرار گرفتن و تجدید قوا، منطقه تحت حفاظت برای استراحت. البته از مسیر کلمه ی قُرُق به کلیدواژه ی قرنتانه یا قرنطینه هم خواهیم رسید.
اصطلاح قَریه که تحت عنوان روستا در زمان ما در حال استفاده می باشد منشعب از همین مفهوم می باشد منتها قَر در قریه از مفهوم مَقَرِ گردش و گردیدن انسانها در یک مکان ایجاد گردیده مثل چرخ قرقره یا حتی کلمه ی گاری که از گردیدن و گردش ایجاد شده مرتبط با همین مفاهیم می باشد.
از کلمه ی قُوْر در زوایا و ابعاد مختلف کلمات و مفاهیم ایجاد گردیده است.
البته از نمای ساختمان کلمه ی قور در کلمات دیگری نیز استفاده شده است.
مثل چوغ که به فضای لانه پرنده گفته می شود و به سقف آن چُغ و به کف آن چیغ ( دیگ، قابلمه کف پهن ) و به جوجه گنجشک داخل چوغ، چوغوک گفته می شود. ذات سه حرف ( ُ او ی ) سه حالت از فیزیک کار را ایجاد می کند.

شده اند لذا گور خر های آن منطقه به شکل خرهای اهلی هستند پس قبرمعرب گور استو همانگونهکه ما در محاوره خراسانی به آب میگوئیم آو پس ب قبر هم قلب به واو شده است و گورستان همان قبرستان است منتها چون پارسی است ادوات عربی را نمی پذیرد و مثل قبور جمع نمیخورد

آمد بدر قور صفر با دیده تر
عمو یوسفعلی با دیده تر
دستش نزن بزرگ میشه ای مردک خر عمو یوسف علی ای خاک برسر
شعر طنز سروده نوجوانی مرحوم پدرم بوده یک صفر علی قورو به خواستگاری دختر یوسف علی میاد و پدرم که میل نداشته دختر عروس شود با چندتا از نوجوانان محل که در زور خانه باستانی کارمیکرده اند این شعر را در دستگاه شور هم آهنگ گذاریمیکند و علاوه بر اینکه خوشرصدا و ضربگیرو مرشد زورخانه بوده شاگرد استاد سید عشقی که اصالتا نخجوانی ویا ارمنی بوده البته شیعه ارمنستانی بوده هنوز بانواده هایش در سبزوار در ارتباطیم در کتبی از گنجینه هنر دانشگاه از تار نوازان چیردست اولرسید عشقی رابعد درویشخان و بعد اساتید برنامه گلها عصر پهلوی دوم والا سید عشقی و درویشخان در اصل نوازندگان عهدقاجار بودند الا ایهالحال مرحوم پدرم همیشه میگفت نوجوان بودم و چه اشتباه بزرگی مرتکبشدم و تفریح و خنده ما در آن زمان همین برنامه های دور همی بود و لذا قور به معنی پنبه نیست بلکه قو معنی پنبه دارد چون به سنگ چخماق و فتیله اش چراغ قومیگفتند