قوت گرفتن. [ ق ُوْ وَ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) نیرومند شدن. نیرو گرفتن. قوت یافتن. توانا شدن : ملک پارسیان زایل شد و اسلام قوت گرفت. ( ابن البلخی ص 112 ).