قوبی

لغت نامه دهخدا

قوبی. [ بی ی ] ( ع ص ) حریص به چوزه خوردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). المولع باکل الفراخ. ( اقرب الموارد ).

قوبی. [ ق ُ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان شهرویران بخش حومه شهرستان مهاباد، سکنه آن 154 تن. آب آن از رودخانه مهاباد. محصول آن غلات ، توتون ، چغندر. شغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان آنجا جاجیم بافی است.راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان شهر ویران بخش حومه شهرستان مهاباد .

پیشنهاد کاربران

بپرس