قوانین بردگان فراری

دانشنامه آزاد فارسی

قوانین بردگان فراری (Fugitive Slave Laws)
در تاریخ امریکا، قوانین مربوط به رفتار با بردگانی که از خانۀ مالکان خود گریخته بودند. این قوانین از ۱۷۸۷ تا ۱۸۶۴ اجرا شدند. ایالت های برده دار امریکا در قوانین اساسی خود بندهایی افزودند و تسلیم بردگان فراری را قانونمند کردند (۱۷۸۷) و قانون فدرال بردۀ فراری وضع شد (۱۷۹۳). در ۱۸۵۰ کنگره، قانون جدید بردگان فراری را به منزلۀ بخشی از سازشِ ۱۸۵۰ به تصویب رساند. این قانون با نظم بخشیدن به نحوۀ بازداشت، محاکمه، و تسلیم بردگان فراری موجب استحکام قانون قبلی شد. قانون مذکور در ۱۸۶۴ و بردگی در سیزدهمین اصلاحیۀ ۱۸۶۵ به کلی لغو شد. در امریکا، تا پیش از وضع قانون اساسی، قانونی درخصوص بردگان فراری اتخاذ نشده بود و ایالت ها و مستعمرات با توافق یکدیگر بردگان فراری را تحویل می دادند. در انگلستان، هنگامی که نظام ارباب و رعیتی مرسوم بود، برده ای که یک سال و یک روز دستگیر نمی شد آزادی خود را به دست می آورد و یک بردۀ انگلیسی می توانست آزادی خود را بخرد. در قوانین بردگان فراری امریکایِ قدیم هیچ بند مشابهی دیده نمی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس