قَوام ، احمد (تهران ۱۲۵۶ـ تهران ۱۳۳۴ش)
قَوام ، احمد
سیاستمدار و نخست وزیر دورۀ قاجار و پهلوی . فرزند ابراهیم معتمدالسّلطنه بود و پس از تحصیل در مدرسۀ دینی مروی در ۱۳۱۱ق پیش خدمت مخصوص ناصرالدّین شاه قاجار شد و لقب «دبیر حضور» گرفت . او در ۱۳۱۴ق منشی مخصوص امین الدوله، صدراعظم، بود و پس از عزل امین الدوله به فرانسه رفت و در رشتۀ علوم سیاسی تحصیل کرد و در ۱۳۱۸ق به ایران بازگشت و منشی مخصوص عین الدوله ، صدراعظم، شد. مظفرالدین شاه پس از سفر سومش به اروپا او را ملقب به «وزیر حضور» کرد و منشی مخصوص شاه شد و در ۱۳۲۴ق لقب «قوام السلطنه » گرفت . از ۱۳۲۸ق وزیر جنگ ، وزیر مالیه و وزیر داخله و به هنگام قیام کلنل محمدتقی پسیان هم حاکم خراسان بود. در زمان وزارت داخلۀ وی، ژاندارمری تأسیس شد. در کودتای ۳ اسفند ۱۲۹۹ش زندانی گردید و سال بعد در زندان از احمدشاه قاجار فرمان نخست وزیری گرفت و کمی بعد استعفا کرد. در ۱۳۰۲ش به اتهام توطئه علیه سردار سپه از ایران تبعید شد و به پاریس رفت . در ۱۳۲۱ش بار دیگر نخست وزیر شد و به دنبال شورش ۱۷ آذر همان سال ، که براثر کمبود ارزاق عمومی صورت گرفت (← بلوای_نان)، استعفا کرد. سه سال بعد، مجدداً نخست وزیر شد و توانست با تطمیع شوروی به واگذاری نفت شمال کشور، آن ها را وادارد که از آذربایجان خارج شوند (۱۳۲۵ش ). آخرین بار در تیرماه ۱۳۳۱ش به نخست وزیری رسید که پس از قیام ۳۰ تیر همان سال ، عزل شد و تا زمان فوتش دیگر فعالیتی نداشت . قوام مردی ادیب و خوشنویسی چیره دست بود. فرمان مشروطیت به خط اوست.
قَوام ، احمد
سیاستمدار و نخست وزیر دورۀ قاجار و پهلوی . فرزند ابراهیم معتمدالسّلطنه بود و پس از تحصیل در مدرسۀ دینی مروی در ۱۳۱۱ق پیش خدمت مخصوص ناصرالدّین شاه قاجار شد و لقب «دبیر حضور» گرفت . او در ۱۳۱۴ق منشی مخصوص امین الدوله، صدراعظم، بود و پس از عزل امین الدوله به فرانسه رفت و در رشتۀ علوم سیاسی تحصیل کرد و در ۱۳۱۸ق به ایران بازگشت و منشی مخصوص عین الدوله ، صدراعظم، شد. مظفرالدین شاه پس از سفر سومش به اروپا او را ملقب به «وزیر حضور» کرد و منشی مخصوص شاه شد و در ۱۳۲۴ق لقب «قوام السلطنه » گرفت . از ۱۳۲۸ق وزیر جنگ ، وزیر مالیه و وزیر داخله و به هنگام قیام کلنل محمدتقی پسیان هم حاکم خراسان بود. در زمان وزارت داخلۀ وی، ژاندارمری تأسیس شد. در کودتای ۳ اسفند ۱۲۹۹ش زندانی گردید و سال بعد در زندان از احمدشاه قاجار فرمان نخست وزیری گرفت و کمی بعد استعفا کرد. در ۱۳۰۲ش به اتهام توطئه علیه سردار سپه از ایران تبعید شد و به پاریس رفت . در ۱۳۲۱ش بار دیگر نخست وزیر شد و به دنبال شورش ۱۷ آذر همان سال ، که براثر کمبود ارزاق عمومی صورت گرفت (← بلوای_نان)، استعفا کرد. سه سال بعد، مجدداً نخست وزیر شد و توانست با تطمیع شوروی به واگذاری نفت شمال کشور، آن ها را وادارد که از آذربایجان خارج شوند (۱۳۲۵ش ). آخرین بار در تیرماه ۱۳۳۱ش به نخست وزیری رسید که پس از قیام ۳۰ تیر همان سال ، عزل شد و تا زمان فوتش دیگر فعالیتی نداشت . قوام مردی ادیب و خوشنویسی چیره دست بود. فرمان مشروطیت به خط اوست.