قَوّالی
اصطلاحی در موسیقی و به معنای آوازخواندن و نغمه گری کردن. قَوّال کسی است که در محافل به آواز خوش شعر بخواند. همچنین از اصطلاحات مجالس صوفیان است و ایرانیان قدیم این اصطلاح را برای خواننده به کار می بردند، زیرا نزد اعراب جاهلی قول در معنای غیر موسیقیایی آمده است. در واژه نامۀ موسیقی آمده است: «قوال در مجلس صوفیان اشعار ملیح و سوزناک و یا انواعی از رباعی و غزل عاشقانۀ عارفانه به صوت رسا خوانده و صوفیان که به صوت او اندک اندک به حالی خوش واصل شده اند به سماع برخاسته سپس اشعار مثنوی خوانده می شود».
اصطلاحی در موسیقی و به معنای آوازخواندن و نغمه گری کردن. قَوّال کسی است که در محافل به آواز خوش شعر بخواند. همچنین از اصطلاحات مجالس صوفیان است و ایرانیان قدیم این اصطلاح را برای خواننده به کار می بردند، زیرا نزد اعراب جاهلی قول در معنای غیر موسیقیایی آمده است. در واژه نامۀ موسیقی آمده است: «قوال در مجلس صوفیان اشعار ملیح و سوزناک و یا انواعی از رباعی و غزل عاشقانۀ عارفانه به صوت رسا خوانده و صوفیان که به صوت او اندک اندک به حالی خوش واصل شده اند به سماع برخاسته سپس اشعار مثنوی خوانده می شود».
wikijoo: قوالی