قهز

لغت نامه دهخدا

قهز. [ ق َ ]( ع اِ ) جامه پشمی سرخ مانند مرغزی و گاهی ابریشم راهم در آن خلط کنند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). و گویند آن خود ابریشم است و گویند جامه ای است سپید آمیخته با حریر. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). نوعی است از جامه پشمین چون مرغزی و گاه باحریر مخلوط است. ( از معجم البلدان ) ( منتهی الارب ).

قهز. [ ق َ ] ( ع مص )برجهیدن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ).

قهز.[ ق َ / ق ِ ] ( اِخ ) موضعی است. ( از معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس