قهرمانی ویمبلدون ۲۰۰۹ تک نفره مردان

دانشنامه عمومی

راجر فدرر در دیدار نهایی با نتیجهٰ ۵–۷، ۷–۶ ( ۶ ) ، ۷–۶ ( ۵ ) ، ۳–۶، ۱۶–۱۴ در مقابل اندی رادیک پیروز شد. رقابت آن ها در دیدار نهایی با ۷۷ گیم، طولانی ترین مسابقه از حیث تعداد گیم در تاریخچهٰ گرنداسلم در فینال انفرادی مردان بود و رکورد ۷۱ گیم را در آزاد استرالیای ۱۹۲۷ شکست. این رقابت هم چنین طولانی ترین ست پنجم را در یک فینال گرنداسلم انفرادی مردان با شکستن رکورد آزاد فرانسهٰ ۱۹۲۷ که تا گیم ۱۱–۹ پیش رفت، رقم زد. [ ۱] این مسابقه ۴ ساعت و ۱۷ دقیقه به طول کشید و ست پنجم به تنهایی ۹۵ دقیقه بود. [ ۲] این رقابت بیش ترین بیننده فینال های ویمبلدون را در بریتانیا از فینال ۲۰۰۱ داشت. [ ۳]
رافائل نادال مدافع عنوان قهرمانی بود، اما به دلیل آسیب دیدگی زانو از مسابفات کناره گیری کرد. [ ۴]
رافائل نادال ( کناره گیری به دلیل آسیب دیدگی زانو )
راجر فدرر
اندی ماری
نواک جوکوویچ
خوآن مارتین دل پوترو ( دور دوم )
• اندی رادیک
فرناندو ورداسکو
ژیل سیمون
• جو - ویلفرد تسونگا ( دور سوم )
• فرناندو گونزالز ( دور سوم )
مارین سیلیچ ( دور سوم )
نیکولای داویدنکو ( دور سوم )
رابین سودرلینگ
مارات سافین ( دور اول )
تامی روبردو ( دور سوم )
داوید فرر ( دور سوم )
• جیمز بلیک ( دور اول )
• رینر شوتلر ( دور دوم )
استانیسلاس واورینکا
توماس بردیچ
فلیسیانو لوپز ( دور اول )
ایوو کارلوویچ
رادک استپانک
تامی هاس
• دیمیتری تورسونوف ( دور اول )
یورگن ملزر ( دور سوم )
• فیلیپ کولشرایبر ( دور سوم )
مردی فیش ( دور سوم )
ایگور آندریف
• ویکتور ترویکی ( دور سوم )
• ویکتور هانسکیو ( دور سوم )
آلبرت مونتانس ( دور سوم )
نیکولاس کیفر ( دور اول )
عکس قهرمانی ویمبلدون ۲۰۰۹ تک نفره مردان
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس