قهباء

لغت نامه دهخدا

قهباء. [ ق َ ] ( ع ص ) مؤنث اقهب. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). بمعنی سپید که بر وی تیرگی باشد. ( ناظم الاطباء ). سپید تیره رنگ. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس