قنیع
لغت نامه دهخدا
قنیع. [ ق ُ ن َ ] ( اِخ ) آبی است میان بنی جعفر و بنی ابی بکربن کلاب.( منتهی الارب ). آبی است میان بنی جعفر و بنی ابی بکر که برای آن به جنگ و خونریزی دست زدند. و ابن خنجر جعفری در این باره اشعاری دارد. ابوبکر همدانی گوید: قنیع آبی است از بنی قریط. رجوع به معجم البلدان شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید