قنیان. [ ق ُن ْ ] ( ع مص ) لازم گرفتن حیا را. || پردگی و خانه نشین کردن دختر را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ورزیدن و کسب کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || خوشنود گردانیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). قَنْی ْ. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به قنی شود.قنیان. [ ق ِن ْ ] ( ع مص ) قَنْی ْ. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به قنی و ماده قبل شود.
