قنن

لغت نامه دهخدا

قنن. [ ق ِ ن َ ] ( ع اِ ) ج ِ قِنَّةبه معنی یک تاه از تاهای رسن یا بخصوص تاه رسن از پوست خرما. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ).

قنن. [ ق ُ ن َ ] ( ع اِ ) ج ِ قُنَّة. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به قنة شود.

قنن. [ ق َ ن َ ] ( ع اِ ) راه و روش. ( منتهی الارب ). سنن. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس