قنفرش

لغت نامه دهخدا

قنفرش. [ ق َ ف َ رِ ] ( ع ص ) گنده پیر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). گنده پیر کلانسال. ( ناظم الاطباء ). العجوز الکبیرةالمتشنجة. ج ، قفارش. ( اقرب الموارد ). || سر نره سطبر و دفزک. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس