قندویل

لغت نامه دهخدا

قندویل. [ ق َ دَ ] ( ع ص ) ستور بزرگ سر و درازپا و یا درازسر. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). بزرگ سر از شترو دیگر ستور. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). رجوع به قَندَل شود. || کلان و بزرگ. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس