قندز

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

انگاه سخن بگویید

دره تپه دوز گئتدیخ. . . . . . . ولی اگر قندوز به معنای سگی که مثل روباه است در تورکستان باشد. که درمعانی شعر فکر کنم معنای سگی که مثل روباه است را م دهد. قوندوز ( قون از فعل قونماق نشستن پرنده روی درخت که معادل فارسی ندارد. است و هم خانواده کلمه قون عبارت است از قوناق. قوناقلاماق. قونقا. قوندارا. قوندورما. . . . . دوز هم زمین های هموار= پرنده ایی که در زمین های هموار می نشیند