قندریز منصور

قندریز، منصور (تبریز ۱۳۱۴ـ۱۳۴۴ش)
یکی از آثار نقاش
نقاش ایرانی. از برجسته ترین نقاشان ایران، و از هنرمندان مکتب سقاخانه بود. بسیاری از اندیشه ها و آثار او درپی مرگ زودهنگامش ناتمام ماندند. تأثیر از ماتیس، پیکاسو، و نگاره های ایرانی در تصاویر شکل نمای آغازینش مشهود است. بعدها با استفاده از طرح های پارچه های سنّتی و نمد، سبکی نیمه انتزاعی و بومی را ابداع کرد که طرح های هندسی و نقش مایه های چکیده نما (انسان، پرنده، ماهی، خورشید، شمشیر،...) از مشخصات آن است. با همکاری چند نقاش دیگر، مرکز هنر تهران را بنیاد نهاد (۱۳۴۳ش)، که پس از درگذشتش تالار قندریز نام گرفت. نخست در هنرستان هنرهای زیبای تهران درس خواند، و پس از دو سال کار در تبریز، به دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران وارد شد. در بی ینال های سائو پائولو (۱۹۶۲ و ۱۹۶۴)، و بی ینال پاریس (۱۹۶۵) شرکت کرد. آثارش در مجموعه های مختلف، ازجمله بنیاد بن و اَبی گرِی، مینه سوتا؛ و موزۀ هنرهای معاصر تهران نگهداری می شوند.