قندد

لغت نامه دهخدا

قندد. [ ق ِ دِ ] ( ع اِ ) حال مرد نیک باشد یا بد. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). رجوع به قندید شود. || می انگوری. ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس