قندأو. [ ق ِ دَءْوْ ] ( ع ص ) بدغذا. || بداخلاق. || مرد کوتاه بالا و گویند مرد بزرگ سر کوچک اندام لاغر. ج ، قندأوون. ( اقرب الموارد ). || کوتاه گردن سخت سر یا سبک سر. || سخت. و بیشتر شتربدان موصوف شود. گویند: جمل قندأو؛ ای صلب. || سریع: جمل قنداء؛ ای سریع. ( اقرب الموارد ).
