قنالی زاده، حسن چَلَبی (بورسه ۹۵۳ـ مصر ۱۰۱۲ق)
(معروف به قنالی زاده؛ ابن حنایی) عالم، شاعر و تذکره نویس عثمانی. دانش های مقدماتی را نزد پدرش که مدرس بود فرا گرفت و پس از آن فقه و کلام را نزد شیخ الاسلام ابوالسعود عمادی ( ـ۹۸۲ق)، آموخت. چندی در بورسه تدریس کرد و سپس در دمشق، حلب، بورسه، گالیپولی و استانبول بر مسند قضاوت نشست. در دورۀ پایانی زندگی اش کارش از رونق افتاد و چون به بیماری دچار شد، به استانبول رفت. در ۱۰۱۲ق به قضاوت روستایی کوچک در مصر رفت، اما اندکی پس از رسیدن به آن جا درگذشت. اثر مهم او تذکرةالشعرا (آنکارا، ۱۹۷۸) است که در ۹۹۴ق به زبان ترکی تألیف و به مراد عثمانی سوم پیشکش شده است. از دیگر آثارش کشف الاسرار شرح ترکی مثنوی معنوی است.
(معروف به قنالی زاده؛ ابن حنایی) عالم، شاعر و تذکره نویس عثمانی. دانش های مقدماتی را نزد پدرش که مدرس بود فرا گرفت و پس از آن فقه و کلام را نزد شیخ الاسلام ابوالسعود عمادی ( ـ۹۸۲ق)، آموخت. چندی در بورسه تدریس کرد و سپس در دمشق، حلب، بورسه، گالیپولی و استانبول بر مسند قضاوت نشست. در دورۀ پایانی زندگی اش کارش از رونق افتاد و چون به بیماری دچار شد، به استانبول رفت. در ۱۰۱۲ق به قضاوت روستایی کوچک در مصر رفت، اما اندکی پس از رسیدن به آن جا درگذشت. اثر مهم او تذکرةالشعرا (آنکارا، ۱۹۷۸) است که در ۹۹۴ق به زبان ترکی تألیف و به مراد عثمانی سوم پیشکش شده است. از دیگر آثارش کشف الاسرار شرح ترکی مثنوی معنوی است.