قناری آتلانتیک. قناری آتلانتیک یا قناری وحشی ( نام علمی: Serinus canaria ) یک پرنده آوازخوان بومی جزایر قناری، مادیرا و آزور در اقیانوس اطلس است که از خانواده سهره ها می باشد. پرنده وحشی اغلب سبز و زرد می باشد و با رگه هایی مایل به قهوه ای در پشتش. اما در اسارت در رنگ های مختلف تکثیر شده است.
طول این پرنده ۱۲٫۵ سانتیمتر و فاصله نوک بال ها ۲۰ تا ۲۳ سانتیمتر و وزنش ۱۵ تا ۲۰ گرم است. پرنده نر سر بیشتر سبز و زرد دارد که بخش های زیرین زردتر است. شکم و بخش های مخفی زیر دم تقریباً سفید رنگ با مقداری خطوط تیره در اطراف هستند؛ و بخش های بالایی سبز و خاکستری با خطوط تیره هستند. ماده ها مانند نرها هستند اما سری خاکستری تر و سینه و بخش های زیرین زرد کم رنگ تر دارند. پرندگان جوان بیشتر قهوه ای با خطوط تیره هستند.
قناری یک پرنده اجتماعی است که همراه با گروه زندگی کرده و هر جفت باهم لانه می سازند و از یک محدوده کوچکی دفاع می کنند. لانه فنجانی شکل این پرنده ۱ تا ۶ متر و اغلب ۳ تا ۴ متر بالاتر از سطح زمین و بر روی یک درخت یا بوته ساخته می شود. لانه در میان برگ ها بسیار خوب پنهان می شود و معمولاً روی انتهای یک شاخه یا یک شاخه دوراهی ساخته می شود. لانه از شاخه های کوچک، خزه، علف و دیگر مواد گیاهی ساخته می شود و با مواد نرم مثل پر و مو پر می شود.
تخم ها بین دی ماه تا خردادماه در جزایر قناری گذاشته می شود. هر دوره تخم گذاری شامل ۳ یا ۴ و گه گاه تا ۵ تا هستند و هر ساله ۲ یا ۳ جوجه پرورش می یابد. پرنده ۱۳ یا ۱۴ روز روی تخم ها می خوابد و جوجه ها ۱۴ تا ۲۱ روز و معمولاً ۱۵ تا ۲۷ روز پر و بال درمی آورند.
قناری ها با گروه تغذیه می کنند. آن ها معمولاً در میان علف های روییده بر روی زمین کنکاش می کنند و از گیاهان نو رسته تغذیه می کنند. غذای اصلی آن ها دانه گیاهانی مانند علف هرز و انجیر است. همچنین قناری ها از حشرات و سایر مواد گیاهی تغذیه می کنند.
قناری اهلی اغلب به عنوان حیوان خانگی انتخاب می شوند. تکثیر آن ها باعث به وجود آمدن قناری هایی با رنگ و شکل های مختلف گشته است. پرنده زرد بسیار متداول بود تا زمانی که قناری سرخ رنگ با استفاده از جفت گیری با سهره سرخ به وجود آمد. سابق بر این از قناری ها در معادن برای هشدار دادن در موقع نشت گازهای خطرناک استفاده می شد. همچنین این پرنده در پژوهش های علمی به طور گسترده بکار برده می شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفطول این پرنده ۱۲٫۵ سانتیمتر و فاصله نوک بال ها ۲۰ تا ۲۳ سانتیمتر و وزنش ۱۵ تا ۲۰ گرم است. پرنده نر سر بیشتر سبز و زرد دارد که بخش های زیرین زردتر است. شکم و بخش های مخفی زیر دم تقریباً سفید رنگ با مقداری خطوط تیره در اطراف هستند؛ و بخش های بالایی سبز و خاکستری با خطوط تیره هستند. ماده ها مانند نرها هستند اما سری خاکستری تر و سینه و بخش های زیرین زرد کم رنگ تر دارند. پرندگان جوان بیشتر قهوه ای با خطوط تیره هستند.
قناری یک پرنده اجتماعی است که همراه با گروه زندگی کرده و هر جفت باهم لانه می سازند و از یک محدوده کوچکی دفاع می کنند. لانه فنجانی شکل این پرنده ۱ تا ۶ متر و اغلب ۳ تا ۴ متر بالاتر از سطح زمین و بر روی یک درخت یا بوته ساخته می شود. لانه در میان برگ ها بسیار خوب پنهان می شود و معمولاً روی انتهای یک شاخه یا یک شاخه دوراهی ساخته می شود. لانه از شاخه های کوچک، خزه، علف و دیگر مواد گیاهی ساخته می شود و با مواد نرم مثل پر و مو پر می شود.
تخم ها بین دی ماه تا خردادماه در جزایر قناری گذاشته می شود. هر دوره تخم گذاری شامل ۳ یا ۴ و گه گاه تا ۵ تا هستند و هر ساله ۲ یا ۳ جوجه پرورش می یابد. پرنده ۱۳ یا ۱۴ روز روی تخم ها می خوابد و جوجه ها ۱۴ تا ۲۱ روز و معمولاً ۱۵ تا ۲۷ روز پر و بال درمی آورند.
قناری ها با گروه تغذیه می کنند. آن ها معمولاً در میان علف های روییده بر روی زمین کنکاش می کنند و از گیاهان نو رسته تغذیه می کنند. غذای اصلی آن ها دانه گیاهانی مانند علف هرز و انجیر است. همچنین قناری ها از حشرات و سایر مواد گیاهی تغذیه می کنند.
قناری اهلی اغلب به عنوان حیوان خانگی انتخاب می شوند. تکثیر آن ها باعث به وجود آمدن قناری هایی با رنگ و شکل های مختلف گشته است. پرنده زرد بسیار متداول بود تا زمانی که قناری سرخ رنگ با استفاده از جفت گیری با سهره سرخ به وجود آمد. سابق بر این از قناری ها در معادن برای هشدار دادن در موقع نشت گازهای خطرناک استفاده می شد. همچنین این پرنده در پژوهش های علمی به طور گسترده بکار برده می شد.
wiki: قناری آتلانتیک