قموه

لغت نامه دهخدا

قموه. [ ق ُ ] ( ع مص ) بالا بردن سر را و نیاشامیدن آب را، لغتی است در قمح. || فرورفتن گاهی و بالا آمدن گاهی دیگر. ( اقرب الموارد ). || فروبردن چیزی را در آب چنانکه سر آن گاه در آب رود و گاه از آب برآید. ( اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس