قمولی. [ ق َ ] ( اِخ ) احمدبن محمدبن مکی بن یاسین قرشی مخزومی ، مکنی به ابوالعباس و ملقب به نجم الدین. از علمای عامه قرن هشتم هجری است. وی چندی متصدی منصب قضای قوص و اخمیم و سیوط بود. او راست : 1- البحر المحیط فی شرح الوسیط. او در این کتاب ، کتاب وسیط غزالی را که در فقه شافعی است شرح کرده است و سپس آن را ملخص گردانیده و به جواهرالبحر نامیده است. 2-تکمله تفسیر فخر رازی. قمولی پیش از تکمیل این تکمله وفات یافت و احمدبن خویی آن را به پایان رسانید. 3- شرح مقدمه ابن الحاجب. وی به سال 727 هَ. ق. وفات یافت. ( کشف الظنون ) ( روضات الجنات ) ( ریحانة الادب ج 3 ص 317 ). و رجوع به معجم المطبوعات ج 2 ستون 1526و حسن المحاضرة فی اخبار مصر و القاهره ص 193 شود.
فرهنگ فارسی
احمد بن محمد بن مکی ابن یاسین قرشی مخزومی مکنی به ابوالعباس و ملقب به نجم الدین از علمای قرن هشتم هجری است . وی چندی متصدی منصب قضای قوص و اخمیم و سیوط بود .
