قمعل

لغت نامه دهخدا

قمعل. [ ق ُ ع ُ ] ( ع اِ ) کاسه بزرگ. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || و گویند کاسه کوچک. ( اقرب الموارد ). || نوعی از رکابی و دیگ تنگ گردن. ( منتهی الارب ). المرجل الضیق العنق. ( اقرب الموارد ). || مرغکی کوتاه گردن و کوتاه نوک. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس