قمری سراج الدین

قُمری، سِراج الدین ( ـ پس از ۶۲۲ق)
شاعر ایرانی. از مردم آمل و از شاگردان امام فخر رازی بود. حسام الدوله اردشیر، فخرالدین علی دهستانی، شرف الدین محمد کاتب و جلال الدین خوارزمشاه از ممدوحان وی بودند. قمری به شیوۀ انوری شعر می گفت و در هزل و هجاگویی استاد بود. عربی را نیز به خوبی می دانست. گاه به سراج قمری و سراج نیز تخلص کرده است. در غزل از طلایه داران سبک عراقی است. دیوان سراج الدین قمری آملی به کوشش یدالله شکری چاپ شده است (تهران، ۱۳۶۸ش). از دیگر آثارش: کارنامه، که منظومه ای در ۹۰۰ بیت و به نام سید الوزرا شرف الدین محمد کاتب سروده شده است.