قمرهای پلوتون

سیارهٔ کوتولهٔ پلوتون دارای پنج قمر شناخته شده می باشد. بزرگ ترین آن ها، کارون به نسبت پلوتون، از دیگر قمرهای طبیعی شناخته شده در دور سیاره ها و سیاره های کوتوله در منظومهٔ خورشیدی، بزرگ تر است. قمرهای دیگر پلوتون به نام های نیکس، هیدرا، سربروس و استوکس بسیار کوچک تر می باشند.
تیم اکتشافی که قمر سربروس را کشف نمود و در ژوئیهٔ ۲۰۱۲ اعلام شد که استوکس نیز قمر پنجم پلوتون است.
کارون نزدیک ترین قمر به پلوتون، نزدیک به نیم قرن پس از کشف پلوتون، توسط جیمز کریستی در ۲۲ ژوئن ۱۹۷۸ کشف شد. دو قمر دیگر با مشاهدهٔ گروه کمپین جست وجوی پلوتون توسط تلسکوپ فضایی هابل در مهٔ ۲۰۰۵ کشف شدند. مشاهدات بیشتر توسط هابل در فوریه و مارس ۲۰۰۶، نشان دهندهٔ احتمال وجود حلقهٔ سیاره ای به همراه قمرهای کوچک تر به دور پلوتون بوده است که این موضوع توسط کاوشگر نیوهورایزنز بررسی خواهد شد. قمر چهارم پلوتون در جولای ۲۰۱۱ کشف شد. [ ۱]