قمراء
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
پیشنهاد کاربران
قمراء. [ ق َ ] ( ع ص ) مؤنث اقمر. ( اقرب الموارد ) . ماهتاب. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) . || شب روشن با ماه. ( منتهی الارب ) . لیلة قمراء؛ شبی ماهناک. ( مهذب الاسماء ) . شبی بامهتاب. || اتان قمراء؛ خر ماده سپید مایل به تیرگی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) . || ( اِ ) مرغی است. ( منتهی الارب ) . طایر صغیر من الدخاخیل. ( اقرب الموارد ) .
... [مشاهده متن کامل]
منبع. لغت نامه دهخدا
... [مشاهده متن کامل]
منبع. لغت نامه دهخدا