قمده

لغت نامه دهخدا

قمده. [ ق ُ م ُدْ دَ ] ( ع ص ) درازگردن یا دراز و سطبر گردن یا دراز مطلقاً. ( اقرب الموارد ). سطبرگردن و قوی و استوارخلقت. ( منتهی الارب ). رجوع به قُمُد شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس