قلیف

" قِلیف" ، ق با آوای زیر
دیگ مسی کوچک است تا سایزِ ده یا دوازده نفره، درب دار ، با دو دسته مسی در دو طرف.
گویش مردم شاهرود.

در زبان رخشانی یا بلوچی :
قِلئپ : قلیف ، دیگ بزرگ آشپزی ، دیگ ، قابلمه مسی در دار ، دیگ در دار کوچک.

من بچه یکی از روستاهای استان مازندران هستم که از ۳۰ سال پیش جزو استان سمنان و شهرستان دامغان شده است به اسم روستای ییلاقی. اگره در گویش محلی ما. قلیف به دیگ. یا. قابلمه گفته میشود. از روستای گیو از توابع بیرجند هم این اصتلاح رو بکار میگیرند