قلوند

لغت نامه دهخدا

قلوند. [ ] ( اِ ) روغنی است سفید چون پیه بدون بو که آن را از حبشه و یمن آرند. گویند بار درختی است یا روغن پرنده یا ماهیی است یا در شکم سنگهای سیاه بهم میرسد در دوم گرم و خشک است و برای سرفه اگر چه مزمن باشد و قرحه ها و درد کمر و خاصره و بادهای غلیظ و ضعف اعصاب و باء مفید و مجرب است. ( از تذکره ضریر انطاکی جزو یکم ص 261 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس