قلمبک

لغت نامه دهخدا

قلمبک. [ ق َ ل َ ب َ ] ( اِ ) به لغت اهل عمان هرنوه است که نوعی از عود بخور بسیار خوشبو باشدو گویند صندل اصفر است که به هندی ملاکیر نامند و گویند نام لیمو است که به شیرازی لیموی خارکی و به هندی جنبهیری نامند و گویند لیموی مرکب از لیموی آب و اترج است. ( فهرست مخزن الادویه ). رجوع به قلنبک شود.

فرهنگ فارسی

به لغت اهل عمان هرنوه است که نوعی از عود بخور بسیار خوشبو باشد و گویند صندل اصفر است که بهندی ملاکیر نامند و گویند نوع لیمو است که بشیرازی لیموی خارکی و بهندی جنبهیری نامند و گویند لیموی مرکب از لیموی آب و اترج است .

پیشنهاد کاربران

بپرس