قلقدیس

لغت نامه دهخدا

قلقدیس. [ ق َ ق َ ] ( معرب ، اِ ) صمغی است اساکفه را و این کلمه دخیل است. ( اقرب الموارد ). زاج سرخ را گویند. ( آنندراج ). در ماهیت آن اختلاف است اکثر زاج سفید و بعضی زاج سرخ و بعضی زرد و بعضی نوعی زاج سفیدی که به فارسی آن را زاج شتر دندان نامند، دانسته اند و بعضی گفته اند به فارسی شوغار و به یونانی حلقیس نامند و تحقیق آن است که قلقدیس سه صنف میباشدصنفی سفید سبک زودشکن و این تندترین و بهترین اصناف است و صنف دوم کثیرالارضیست غلیظ خشن و رنگ آن مایل به کبریت و این را به یونانی مالی ترایا نامند و صنف سوم نرم و متساوی الاجزاء و سست و چون آب بدان رسد، سیاه گردد و این را زاج الاساکفه نامند. ( مخزن الادویة ). نوعی از زاگ به رنگ سپید. ( ذخیره خوارزمشاهی ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) نحاس ابیض محرق زاج سبز .

پیشنهاد کاربران

بپرس