قلفعه

لغت نامه دهخدا

( قلفعة ) قلفعة. [ ق ِ ف ِ ع َ ] ( ع اِ ) خاک درواشده که زیر آن سماروغ برآمده باشد. ( منتهی الارب ). قشرالارض یرتفع عن الکماة. || سماروغ و قارچ. ( اقرب الموارد ). || آنچه بر پوست بعیر گَرگین پوست تنک پاره پاره باشد و بمالیدن و کشیدن جدا گردد. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس