فَهَندِژ یا به گویش پارسی میانه ( گویش پهلوی ) ، پَهندِژ که پس از آن در گویش مردمی واکه �پ� به �ف�تغییر یافته ، مانند �پ� در واژه پیروز که به فیروز دگرگون شده ، این بیشتر برای چسبیدن بهتر با واژه های زبان �دری� روی داده . پهندژ به چم دژ یا قلعه ای ، گسترده و بزرگ.
