قلعه شهرک. [ ق َ ع َ ش َ رَ ] ( اِخ ) قلعه ای است در بالای کوه اشکنوان ، علف بسیار دارد. مردم صحراگرد در اول فصل علف گوسفندهای خود را با طناب بالای قلعه برده و پس از اینکه علف تمام شد باز با طناب پائین می آورند. ( جغرافیای غرب ایران ص 131 ). رجوع به اشکنوان شود.
فرهنگ فارسی
قلعه ایست در بالای کوه اشکنوان علف بسیار دارد . مردم صحراگرد در اول فصل علف گوسفند های خود را با طناب بالای قلعه برده و پس از اینکه علف تمام شد باز با طناب پائین میاورند .
