قلعه برزویه

[ویکی فقه] بَرزویه، نام عربی قلعه ای در سوریه به گفته یاقوت است.
نویسندگان متأخّر اروپا، به تبعیت زآناکومننا، نام بورزیرا ترجیح داده اند.
مردم منطقه آن را قلعه مَرْزَه می خوانند.
ویرانه های آن هنوز در دامنه شرقی کوه علویین، بر فرازوادی باتلاقی غاب، باقی است.

پیشینه
برزویه از دورانهای هِلِنی، یعنی از زمانی که به یرناپذیربودن لیزیاس در این محل پی بردند، تاریخی پر آشوب داشته است.
با حمله امپراتور تزیمیسکس به شام در ۳۶۵/۹۷۵، این قلعه از تصرف حَمْدانیان خارج شد و به دست رومیان شرقی افتاد؛ سپس به تصرف صلیبیان درآمد، و در حالی که یکی از مهمترین مواضع دفاعی امارت انطاکیه (که در آن زمان ظاهراً نام روشفورت داشته است) به شمار می رفت، صلاح الدین پس از نبرد سختی آن را در ۵۸۴ باز پس گرفت.

← در عهد ممالیک
(۱) اسماعیل بن علی ابوالفداء، کتاب تقویم البلدان، چاپ رینود و دیسلان، پاریس ۱۸۴۰.
(۲) محمدبن ابی طالب دمشقی، کتاب نخبه الدهر فی عجائب البر والبحر، چاپ مِرِن، سن پطرزبورگ ۱۸۶۵.
(۳) یاقوت حموی، معجم البلدان، چاپ ووستنفلد، لایپزیگ ۱۸۶۶ـ۱۸۷۳.