قلعه اگسکوف، ( به دانمارکی: Egeskov Slot ) . ( به انگلیسی: Egeskov Castle ) که در جزیره فین در دانمارک واقع شده و جایی که امروزه دیده می شود، توسط فرانتس بروکن هوس در سال ۱۵۵۴ تکمیل شد.
چند سال پیش از آن تاریخ، فرانتس با آن تین هوس، که ملک اصلی را از پدر و مادرش به ارث برده بود، ازدواج کرده بود
در آن روزها، ناآرامی سیاسی، اصلاحات و دشمنی کنت باعث شده بودند که بسیاری از زمین داران خانه های خود را به شکل قلعه هایی با استحکامات مناسب بسازند؛ در این میان فرانتس بروکن هوس نیز استثنا نبود. او دژ خویش را در وسط یک دریاچه با زیربنایی ( فونداسیون ) از پشته های تنه درختان بلوط ساخت. بنا بر یک افسانه، پشتهٔ بلوط های او به اندازه ای بود که یک جنگل برایش قطع شد.
ساختمان که امروزه در نظر مراجعان بسیار آرام و باصفا جلو می کند برای مقاصد دفاعی بنا شده بود. این ساختمان شامل دو خانه دراز متصل به هم توسط دیواری قطور و دولایه بود؛ خانه نخست در صورت جنگ می توانست تخلیه شود و درگیری ها در خانه دوم ادامه یابد. دیوار دولایه آنچنان قطور است که دارای پلکان های پنهان و برکه ای برای تأمین آب در هنگام محاصره ای احتمالی بود. دیوارهای بیرونی دارای روزنه هایی برای ریختن جامدات یا مایعات بر سر دشمنان بود. از سوی دیگر، تنها راه دسترسی به دژ، گذر از روی پل جمع شونده بود
در بیش از ۴۰۰ سالی که از ساخت دژ گذشته است، خانواده های زیادی در آن سکونت گزیده اند. در ۱۷۸۴، اگسکوف به هنریک بیل، که نوادگانش تا به امروز دژ را در اختیار دارند، فروخته شد. در ۱۸۸۳، ژولیوس آلهفلدت - لورویگ - بیل به اگسکوف اسباب کشی کرد و در دوران اقامت او در این دژ، خانه توسط هلگو زتروال بازسازی شد. زتروال که معماری سوئدی بود همچنین سقف برج ها را بلندتر کرد و اتاقک هایی را که شما در هنگام ورود به دژ پشت سر می گذارید بنا نهاد
در این دوره، دژ به مزرعه ای به روز و نمونه که گاوداری، ایستگاه برق، و خط آهن خود به کورن دروپ را داشت، تبدیل شد و این بنیان اقتصادی شکل گیری مزرعه بزرگ و مدرن کنونی اگسکوف را شکل داد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفچند سال پیش از آن تاریخ، فرانتس با آن تین هوس، که ملک اصلی را از پدر و مادرش به ارث برده بود، ازدواج کرده بود
در آن روزها، ناآرامی سیاسی، اصلاحات و دشمنی کنت باعث شده بودند که بسیاری از زمین داران خانه های خود را به شکل قلعه هایی با استحکامات مناسب بسازند؛ در این میان فرانتس بروکن هوس نیز استثنا نبود. او دژ خویش را در وسط یک دریاچه با زیربنایی ( فونداسیون ) از پشته های تنه درختان بلوط ساخت. بنا بر یک افسانه، پشتهٔ بلوط های او به اندازه ای بود که یک جنگل برایش قطع شد.
ساختمان که امروزه در نظر مراجعان بسیار آرام و باصفا جلو می کند برای مقاصد دفاعی بنا شده بود. این ساختمان شامل دو خانه دراز متصل به هم توسط دیواری قطور و دولایه بود؛ خانه نخست در صورت جنگ می توانست تخلیه شود و درگیری ها در خانه دوم ادامه یابد. دیوار دولایه آنچنان قطور است که دارای پلکان های پنهان و برکه ای برای تأمین آب در هنگام محاصره ای احتمالی بود. دیوارهای بیرونی دارای روزنه هایی برای ریختن جامدات یا مایعات بر سر دشمنان بود. از سوی دیگر، تنها راه دسترسی به دژ، گذر از روی پل جمع شونده بود
در بیش از ۴۰۰ سالی که از ساخت دژ گذشته است، خانواده های زیادی در آن سکونت گزیده اند. در ۱۷۸۴، اگسکوف به هنریک بیل، که نوادگانش تا به امروز دژ را در اختیار دارند، فروخته شد. در ۱۸۸۳، ژولیوس آلهفلدت - لورویگ - بیل به اگسکوف اسباب کشی کرد و در دوران اقامت او در این دژ، خانه توسط هلگو زتروال بازسازی شد. زتروال که معماری سوئدی بود همچنین سقف برج ها را بلندتر کرد و اتاقک هایی را که شما در هنگام ورود به دژ پشت سر می گذارید بنا نهاد
در این دوره، دژ به مزرعه ای به روز و نمونه که گاوداری، ایستگاه برق، و خط آهن خود به کورن دروپ را داشت، تبدیل شد و این بنیان اقتصادی شکل گیری مزرعه بزرگ و مدرن کنونی اگسکوف را شکل داد. [ ۱]
wiki: قلعه اگسکوف