قلعان

لغت نامه دهخدا

قلعان. [ ق ُ ] ( اِخ ) تثنیه قلع. صلائه و شریح دو پسر عمروبن خویلفه از بنی نمیر. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس