قلده

لغت نامه دهخدا

( قلدة ) قلدة. [ ق ِ دَ ] ( ع اِ ) دُردی مسکه که به گداختن فرونشیند. ( منتهی الارب ). قِشْدة. ( اقرب الموارد ). رجوع به قشدة شود. || خرما. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || پِسْت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). سویق. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس