قلج ارسلان

لغت نامه دهخدا

قلج ارسلان. [ ق ِ ل ِ اَ س َ ] ( اِخ ) ابن مسعودبن قلج ارسلان بن سلیمان بن قتلمش بن سلجوقی ( 559-588 هَ. ق. ). حکمران بلاد قونیه و توابع و اقصرا و سیواس و ملطیه و جز آن بود. وی 29 سال پادشاهی کرد. سیاستمداری عادل و باهیبت بود. جنگهایی با رومیان کرد و چون به سن کهولت رسید کشور خود را میان فرزندانش تقسیم کرد ولی یکی از فرزندان وی به نام قطب الدین او را از کار برکنار ساخت. قلج ارسلان در نیمه شعبان سال 588 هَ. ق. در قونیه وفات کرد. ( از کامل ابن اثیر ج 12 ص 41،42 ). و رجوع به سبک شناسی ج 2 ص 393 و قلیچ ارسلان شود.

فرهنگ فارسی

نام چند تن از سلجوقیان آسیای صغیر قلج ارسلان ابن سلیمان بن قتلمش بن سلجوق. وی بعد از قتل پدرش از طرف ملکشاه بجای پدر بحکومت بلاد آسیای صغیر منصوب شد و بتدریج بر حوزه حکومت خود افزود . قلج ارسلان دراغتشاشی که پس مرگ ملکشاه بر سر جانشینی او درگرفت فرصت راغنیمت شمرد و پایه حکومت خود را مستحکم ساخت و اعقاب او استقلال او استقلال یافتند . یا قلج ارسلان ابن مسعود بن قلج ارسلان ( جل. ۵۵۱ - ف. ۵۸۸ ه ق . ) . وی حکمران بلاد قونیه اقصرا سیواس ملطیه و حوالی آن بود . سیاستمداری عادل و باهیبت بود و چون پیر شد حوزه حکومت خود را میان فرزندانش قسمت کرد ولی یکی از پسرانش بنام قطب الدین او را از کار بر کنار ساخت . یا قلج ارسلان رکن الدین . یا قلج ارسلان عزالدین .( جل. ۶٠٠ ه ق . / ۱۲٠۳ م . ) .

پیشنهاد کاربران

بپرس