قلب العقرب

قَلب العَقرَب، ( به فارسی: کژدم دل یا سَدویس ) یا ( به انگلیسی: Antares یا Alpha Scorpii ) درخشان ترین ستارهٔ صورت فلکی کژدم است. قلب عقرب یک ابرغول سرخ و یکی از درخشان ترین ستاره های آسمان است. این ستاره احتمالاً از سال ۱۵۰ میلادی این گونه درخشان است چرا که در سال ۲۰۰ پ. م. آن را کم نورتر از ستاره کفه شمالی[ ۲] توصیف کرده اند.
اقرب الموارد می نویسد: قلب العقرب ستاره ای است نورانی و در کنار آن دو ستاره است. صبح الاعشی ج ۲ ص ۱۶۰ می نویسد: یکی از ستارگان منازل قمر است، و آن ستاره ای است قرمز و نورانی در میان دو ستاره کم نور که عربان آن دو را «نیاطی القلب» خوانند و اصحاب صور این ستاره را قلب گویند از آنجا که در موضع قلب از صورت عقرب قرار دارد؛ و قلوب چهار ستاره اند: یکی همین قلب العقرب، دوم قلب السمکه، سوم قلب الثور، چهارم قلب الاسد، و هر جا قلب به طور اطلاق و بدون اضافه ذکر شود مراد قلب العقرب است. [ ۳]
در اسطوره های ایرانی و زرتشتی، ستارهٔ کژدم دل نماد اپوش، دیو خشکی شناخته می شود که با تیشتر، ایزد باران و باروری خاک در نبرد است. ستاره نماد ایزدتیشتر، شباهنگ است که درخشان ترین ستارهٔ آسمان شب در آسمان ایران زمین است.

قَلْبُ الْعَقْرَب (Antares)
مقایسه اندازه خورشید با ستاره (یا: دل مریخ، آلفا عقرب) درخشان ترین ستارۀ صورت فلکی عقرب، و پانزدهمین ستارۀ درخشان در آسمان شب. این ستاره غول سرخی چندصد برابر خورشید است که تقریباً ۱۰ هزار برابر آن درخشش دارد، و در فاصله ای حدود ۴۲۰ سال نوری از خورشید واقع است. درخشندگی آن متغیر است. قلب العقرب در ایران باستان یکی از چهار ستارۀ سلطنتی بود که با سه ستارۀ دَبران، قلب الاَسد، و فم الحوت موقعیت تقریبی خورشید را در هنگام اعتدالین و انقلابین نشان می داد.