قلایدالقیس. [ ق َ ی ِ دَل ْ ق َ] ( اِخ ) گویند بنای دیرمانندی است در ظاهر حیره که مسکن رهبانان بوده ، به مردی معروف ، به کثرت عبادات وطاعات انتساب داشته که سرانجام از این کار دست برداشته و مشغول جنون و خلاعت شده است. ( معجم البلدان ).