قل هو الله احد

. . . . لا اله الا الله. . . . . .
این آیه اصلی ترین آیات قرآن است و آیه توحید و شهادت نام دارد و تاکنون در زبان فارسی ( و زبان های دیگر ) به شکل زیر ترجمه و تفسیر و معنا گشته است : خدای دیگری غیر از خدا وجود ندارد.
اما معنای اصلی و ریشه ای این آیه یعنی از دیدگاه خود پیامبر اسلام به شکل زیر بوده است :
نه اله بلکه الله.
منظور پیامبر اسلام از بیان این آیه این بوده است که مسلمانان بطور واحد برای نامگذاری خالق سماوات و الارض دیگر از واژه اله به زبان آرامی ( زبان مریم و یوسف و ایسا و اجداد آنان ) استفاده نکنند بلکه از کلمه عربی الله تا در آینده عام و جهانی شود. واژه الله از ترکیب و پیوند و آمیزش حرف تعریف و تعَیُن ال در زبان عربی و اله در زبان آرامی ساخته شده است. ال اله ؛ الله.
اگر یک روزی در آینده قرار باشد که مردم کشور های مختلف در طی برگزاری یک رفراندم عمومی و سراسری پای صندوق های رای بروند و آراء خود به خداوند متعال را به صندوق بیندازند، من برگه رای را به صندوق هیچ آئین و دین و مذهب و فرقه و حلقه و ایدئولوژی نخواهم انداخت بلکه به صندوق علم و صنعت مفید بهمراه هنر مدرن. زیرا معتقدم که شریعت حقیقی و واقعی و راستین خداوند متعال هرگز آئین و دین و مذهب نبوده و نمی باشد بلکه علم و در راس آن علوم طبیعی و تجربی و ریاضیات هم نظری و عملی.

از واژه اَهو به معنای هوی آغازین یا ازلی. هو نام خداوند ( خدای پدر ) به زبان قوم فارسی زبان ایلام ( elam : ایل عام ) بوده و مقر حکمروایی زمینی او در پانتئون یا مجمع خدایان شهر های فرا باستانی شوش و اِشان در استان های خوزستان و فارس امروز بوده است. قوم سامی اکّد ( akkad یا ak kad : به معنی قد کوتاه ) کلمه هو را به یَهوَ ( یا هو : ای هو یا ای خدا ) تبدیل نمود. زرتشت آنرا به اَهو تبدل کرد و پسوند ( را مزدا ) را به آن اضافه نمود. را در زبان فارسی ماقبل زرتشت و فارسی امروز نشانه مفعول بی واسطه می باشد و نوشتار و تلفظ اصلی و اولیه پسوند مزدا به شکل مَزِدا بوده است که ریشه در مصدر زِدودن یا پاک کردن دارد. لذا معنی اصلی و ریشه ای اهورامزدا عبارت بوده است از : هو آغازین یا ازلی را از یاد نبر بلکه آنرا به خاطر بسپار. عنوان اوستا هم در اصل و ریشه به صورت " هو ستا " بوده است که دو معنی داشته است ؛ یکی امری یعنی هو را ستایش کن و دیگری خبری یعنی ستاینده هو. در عصر پیامبر اسلام بر روی دو واژه الله و هو بین اندیشمندان این سه قوم، نزاع و جنجال وجود داشته است که کدام یک از این دو لفظ برای نامگذاری قادر مطلق می تواند صحیح و حقیقت داشته باشد؟ پیامبر اسلام هم با مهربانی و درایّت حکیمانه خاص خویش خطاب به آنان فرموده است : بگوئید هو و الله هردو یکی اند. اما با این وجد فقط اللهِ قوم عرب الصمد است و نه هو قوم یهود و پارس. و این موضوع از آن زمان تاکنون باعث نگرانی و تشویش خیال و نارضایتی این دو قوم بخصوص قوم یهود گردید.