قل اعوذ. [ ق ُ اَ ] ( ع جمله فعلیه امری ) بگو پناه میبرم ، و این مأخوذ است از آغاز معوذتین ، دو سوره از قرآن کریم که با آیه های «قل اعوذ برب الناس » و «قل اعوذ برب الفلق » آغاز میشوند : گریزنده گشته ست بخل از کفش کفش قل اعوذ است و بخل اهرمن.فرخی.مثل دیو از قل اعوذ گریخت.
